Casus 1

Het gezin bestaat uit Kees, Emily en drie kinderen: Jesse(11), David(8) en Floris(6). Het gezin is aangemeld door Bureau Jeugdzorg vanwege o.a. het drukke gedrag van David, dat zowel thuis als op school voor grote problemen zorgt. Kees en Emily hebben aangegeven dat er thuis veel conflicten zijn, tussen de jongens onderling en tussen de ouders en de jongens. Die conflicten zorgen voor heftige discussies tussen de ouders over de aanpak. Ook oma, Kees zijn moeder – die vaak aanwezig is maakt deel uit van de spanningen en conflicten omdat zij zich volgens de jongens ten onrechte bemoeit met hun zaken en hun gedrag steeds afkeurt. De ouders klagen dat ze geen vat op de jongens kunnen krijgen: speciaal het gedrag van David maakt het machteloos. Hun reactie is vaak verbieden, afkeuren en protest van de jongens onderdrukken door ze naar boven te sturen. Emily reageert op de situatie met hoofdpijn en depressieve stemming en Kees is al een jaar instabiel. Kees is af en toe bang dat hij in zijn woedebuien te ver gaat en de jongens teveel bedreigt. De ouders zijn beide bang dat deze situatie kan uitdraaien op een uitplaatsing van David. Daarbij komt dat Kees zijn bedrijf heeft geleden aan een faillissement en dus grote financiële problemen heeft. Moeder heeft vanwege het gebrek aan geld nu een baantje aangenomen bij de supermarkt als kassière, terwijl ze eigen niet meer kan werken door alle spanningen thuis. In wezen zijn alle gezinsleden doodmoe, zo denkt de medewerker van Bureau Jeugdzorg, maar niemand komt aan rust toe. Het Bureau Jeugdzorg heeft het gezin aangemeld bij de afdeling Intensief Ambulante Gezinsbehandeling van een instelling voor jeugdhulp.

Casus 2

Nigel (15), 2 Havo, problematisch grensoverschrijdend gedrag.

“Toen mijn vader dood ging, waren mijn broer en ik nog maar 7 en 3 jaar. De laatste tijd zeurt mijn moeder zo over afspraken en regels. Ze vind dat ik geen goede vrienden heb en vraagt iedere keer of ik ook wiet rook. Dat is nog erger geworden toen ik vorig jaar bleef zitten. Nu zit ze helemaal op mijn nek. En dat geeft wel vaak ruzie. Wat ik dan doe? Dan ga ik schelden, met de deuren slaan of soms geef ik haar een duw zodat ze even ophoudt. Op school heb ik ook wel eens gedoe. Dan flip ik als een leraar maar blijft zeuren of een klasgenoot iets doet wat me niet aanstaat. Met mijn opa kan ik wel goed opschieten. Bij hem kan ik echt mezelf zijn. Ik vind eigenlijk zelf ook dat mijn vrienden niet helemaal ideaal zijn, maarja, ik heb al niet zoveel vrienden dus die gasten ga ik echt niet wegsturen.”

Casus 3

Kim (11), worstelt met gevolgen van de scheiding van haar ouders         

“Het ergste was dat ik niet meer iedere dag mijn vader kon zien. Toen mijn ouders gingen scheiden ben ik bij mijn moeder gaan wonen. Ik zie mijn vader een keer in de twee weken en weekend. Ze zijn nu 2 jaar gescheiden. Mijn moeder heeft weer en nieuwe vriend en ze is zwanger. Ik wil graag dat mijn ouders weer bij elkaar zouden komen, maar dat zal nu wel niet meer gebeuren. Mijn moeder vind me te dik. Ik doe mee aan het project “Maat Houden” van de GGD. Ik voel me vaak ongelukkig, op een of andere manier kan ik soms onhandig uit de hoek komen en gaat er altijd wel wat mis. Daardoor heb ik ook weinig vriendinnen. Thuis is vaak ruzie want de nieuwe vriend van mijn moeder is ook zo streng. Ik mag echt niks van hem. Ik voel me nu vaak in de knel zitten tussen mijn vader en moeder. Dan heb ik echt geen zin in de regels van die nieuwe vriend.