Kinderen worden niet zomaar uit huis geplaatst. Hier moeten zich een aantal dingen voor hebben voorgedaan;

 -          Pleegzorg eerste keus

-          een jongere loopt weg van huis, omdat er bijvoorbeeld voortdurend ruzie is

-          een kind wordt verwaarloosd of mishandeld

-          Als er problemen met kinderen zijn in een gezin, wordt altijd eerst gekeken of deze thuis opgelost kunnen worden. Kan dat niet, dan is pleegzorg de eerste keus. Het is de opvangvorm die het dichtst bij de natuurlijke gezinssituatie blijft.

-          ouders kunnen de opvoeding (tijdelijk) niet meer aan door persoonlijke problemen

-          het gedrag van een kind is zo lastig dat de ouders het opvoeden opgeven

-          een kind is gehandicapt en de zorg is voor de ouders daardoor te zwaar

-          een moeder moet plotseling voor een opname naar het ziekenhuis en er is geen opvang

In een gezin

Bij pleegzorg staat het recht van kinderen om op te groeien in een gezin, centraal. Mocht dit niet lukken in het biologische gezin, wordt er als eerst gekeken naar de eigen familie of bekenden voor opvang. Lukt dit niet, dan zoekt de instelling voor een geschikt pleeggezin. Het pleegkind zelf heeft het recht op te weten waar hij kan opgroeien.

 Het doel

Pleegzorg heeft het liefst dat de biologische ouders de zorg zelf op zich kunnen nemen. Dit is dan ook hun belangrijkste doel. Pleegouders nemen de zorg van het pleegkind langer op zich als het blijkt dat de biologische ouders helemaal niet in staat zijn de zorg zelf op zich te nemen. Pleegzorg vindt het wel van belang dat de biologische ouders altijd het contact kunnen behouden met het pleegkind.

 Pleegkind

Er wordt altijd eerst gekeken naar de problemen in een gezin en of deze thuis opgelost kunnen worden mochten deze er zijn. Als het gezin zodanig in de problemen zit, dat er geen veilige thuissituatie meer is en het kind hier niet veilig kan opgroeien, wordt het een pleegkind. Vanaf het moment dat er andere de zorg over dit kind overnemen, heet het ‘officieel’ een pleegkind. Het kan ook zo zijn dat de ouders zelf hulp inroepen. Dit kan zijn van bekende of jeugdzorg zelf. Ook kan er door jeugdzorg zelf worden besloten dat het kind uit huis wordt geplaatst.

Van 0 tot 18 jaar kan een kind een pleegkind worden genoemd. Deze kinderen hebben vaak veel heftige dingen meegemaakt en/of dingen tekort gekomen in hun jeugd. Verder zijn het ‘gewone’ kinderen. Sommige pleegkinderen hebben een verstandelijke of lichamelijke handicap beperking, een chronische ziekte of hebben leer-en/of gedragsproblemen